Nâs suresi, Kuran-ı kerimde 114. ve son suredir. Altı ayetten oluşur. Nâs suresi Felak suresi ile birlikte nazil olmuştur. Bu iki surede kötü şeylerden korunmak için Cenab-ı Hakka (c.c.) sığınılması gerektiği zikredilmiştir. Bu iki sureye Muavvizeteyn süresi de denilir.
Nas süresinde bizlere, gözle görünür ve görünmeyen tüm belalardan ve kötü işlerden Yüce Mevlamıza sığınmamız
gerektiği belirtmektedir. çünkü O, bütün insanların ilahı ve melikidir. Yüce Mevlamız dilemezse insana hiçbir şeyin zararı dokunmaz.
Nas süresinin şifa verici ve koruyucu olduğu hadislerde belirtilmiştir.
Hz. Aişe validemiz (ra. anha) rivayet edilen bir hadis-i şerifte, Hz. Muhammet (sav) herhangi
bir rahatsızlık zamanında ve gece yatağa gireceği sırada İhlâs, Felak ve Nâs surelerini üç defa
okur, avuçlarına üfler ve elleriyle bütün vücudunu sıvazlardı. (Ebu Davud, Edeb, 98.)
Nas Süresinin Arapça Okunuşu
Nas Süresinin Türkçe Okunuşu
Bismillâhirrahmânirrahîm
- Kul e’üzü birabbinnâs
- Melikinnâs
- İlâhinnâs
- Min şerrilvesvâsilhannâs
- Ellezî yüvesvisü fî sudûrinnâsi
- Minelcinneti vennâs
Nas Süresinin Anlamı
Rahman ve Rahim olan Allah ‘ın Adıyla
- De ki: Sığınırım ben insanların Rabbine,
- İnsanların hükümdârına,
- İnsanların ilâhına,
- O sinsi vesvesecinin şerrinden.
- O ki, insanların göğüslerine vesveseler fısıldar.
- Gerek cinlerden, gerek insanlardan.
